Tinus had ‘nen hoege nómmer getrokke,
heer mós goon dene noe es seldaot.
’t Ganse hoes dat laog ’t onderstebove,
’t ganse dörp waor ten einde raod.
D’n awwen os,
dee leet ziech neet mie mèlke,
De roejen haon,
dee lag gein eier mie.
En Triene stoont in ‘nen hook te beuke :
“M’ne leven Tinus, zeen iech diech daan noets mie?”

Refrein : Triene mie keend,
iech zal diech noets vergete.
Diech blijfs veur miech op eerd
altied ’t mieste weerd!
Wied vaan diech weg
heet miech ’t lot gesmete.
Diech blijfs veur miech op eerd
altied ’t mieste weerd.
Diech blijfs veur miech op eerd
altied ’t mieste weerd.

Wied vaan de bös en vaan de heuvelklinge,
wied vaan de häöf en vaan de modderpeul.
Wied van de weie boe v’r appele gónge stele,
wied vaan dat alles bin iech noe gesjeid!
Wied vaan mien Triene,
boe iech zoe dèks mèt praotde,
Wied vaan de plaots
boe iech häör ’t ierste zaog.
Wied vaan de plek, boe ‘ch ‘t levensleech aonsjouwde,
wied vaan dat alles bin iech noe gesjeid.

Dit is ‘ne prachtege humoristiese Mestreechse smartlap!
De milledie is vaan e Frans leedsje genaomp “Le credo du paysan” en gecomponeerd door Goublier. Dao heet me ‘ne Mestreechsen teks op gemaak. Dat waor vreuger de normaalste zaak vaan de wereld. Meh jeh, toen kós dat nog, noe zouw Buma/Stemra bezwoere make.
Tinus oet ’t leedsje mós goon dene. De deenspliech bestoont vaanaof 1810. Meh me kós ouch vrijwilleg in deens goon. Es väöl vrijwillegers waore hoofde neet alle jonges, die goodgekäörd waore, in deens te goon. Daan woort geloot wee mós dene es millitair en wee neet. Tinus had ’t oongelök um ziech d’rin te lote!
De lotelinge trokke nao de loting de kaffees in. ’t Pepèrke mèt de nómmer vaan de loting zatte ze op hun patsj zoetot ederein dat good kós zien. Daan droonke zie z’ch e flink stök in de kraag: d’n eine vaan plezeer tot heer oetgeloot waos, d’n aandere vaan chagrijn tot heer ingeloot waor.
Die deenspliech waor neet erg geleef oonder de jonges. Dat kaom umtot seldaot weure eigelek neet zoonder gevaor waor. D’n angs um ’n krenkde op te loupe waor neet dinkbeeldig want de piotte woorte gehoesves oonder erbermeleke umstandighede en de propeleteit waor wied te zeuke.
Daobij kaom ouch nog tot oongelökke met waopes en peerd, of vechpartije met bajjenètte en sabels aon de orde vaan d’n daag waore. Daorum doge ze vaan alles um oonder de deenspliech oet te koume.
Bijgeluif späölde heibij ’n groete rol!
Um ’t oongelök vaan ‘n goodkäöring (bij de käöring) of ’t inlote bij ’n loting te bezwere droge ze soms oet bijgeluif ein vaan de volgende dinger bij ziech:
-’t kaord vaan ‘ne gehaangene,
-de naolje boemèt e doedshumme waor genejd,
-’t vlies vaan d’n oonvolgreujde sjedel vaan e zoekend keend (zuigeling)
-e stökske vaan ’t vel vaan ’n vleermoes of ’n slang.
Hun moojer nejde zoe dingk es e soort “sjabbeleer” in de zoum vaan hun humme.
Ouch naome ze hunnen touwvlöch tot ’t “Gebed vaan keizer Karel”. De paus had dat nao keizer Karel gesjik toen dee ten oorlog trok. Dat waor e gebed, dat 8 daog achterein gebeid mós weure oonderwijl ze ‘ne sleutel lete roonddrejje of ……… e breefke boe mèt blood hunne naom op waor gesjreve, opaote.

Nog eve get euver de käöring die veuraof góng aon ’n eventueel loting.
Móste ze op käöring, daan droonken ‘rs ziech d’n aovend vaan teveure zoe zaat wie e kanon en lagte z’ch de ganse nach boete in de kaw op e kaajd stupke. Dat dege ze um te krimpe!
Zoe wouwe ze oonder 1 meter 55 blieve, want dat waor de lengde die ze móste höbbe um good gekaörd te weure.
Ouch azien woort gedroonke um te krimpe!
Die erm jonges wiste neet tot ze hoegstens ’n maogzweer d’r aon euver hele.

E deil vaan dees informatie höb iech gevoonde bij ’n Belzje bron.1)
De lui in de dörpe vaan Belsj Limburg zalle wel neet aanders bijgeluiveg zien gewees es die in de Nederlands Limburgse dörpe. Bijgeluif liet ziech volges miech neet tegehawwe door ’n staotsgrens!

Nog get euver “de nómmerverwisseleer”! ‘ne Nómmerverwisseleer waor ‘ne jong, dee oetgeloot waor en eigelek neet oonder deens hoofde te goon. Heer doog dat toch inplaots vaan ‘ne jong, dee ingeloot waor, oeteraard tege betaoling.
In de Parlementaire Enquete vaan 1887 tijdens ’t verhuur vaan Maté Everaerts zeet d’n hier Everaerts tot heer es nómmerverwisseleer in deens gegaange is umtot heer väöl te wienig verdeende op de febrik. 2)

Bronne:
1) “Het soldatenleven 1830-1914” Patrick de Wolf (website)
2) “Een kwaad leven” deil 2 Maastricht door Jacques Gielen blz. 133