Dibbets waor bezope,
Nao geweente zaat.
Deende ziene keuning,
Mèt de volkshaat.

Refr: Dibbets zaat, Dibbets zaat , ha ha ha
Dibbets zaat, Dibbets zaat, ha ha ha

Heer heet us mishandeld,
Nege jaore laank.
En noe wèlt m’ch Holland,
Ouch nog eise daank.

Wèlle niks mie wete,
Vaan dat verke.
Stop de maan vergete,
In de Werke.

Slaove zien de minse,
Die de slaonde hand.
Vaan dee rakker pune,
8 Veur ’t Vaderland.

Treeg, hoeg op dien kleure,
Hoeg op Wit en Roed.
Laot d’ch neet verdrökke,
Treeg, tot in d’n doed.

Baron Bernardus Johannes Cornelis Dibbets waor Arnhemmer vaan geboorte. Heer woort in 1830 beneump es stadscommandant vaan de Vesting Mestreech. Keuning Wullem I gaof häöm de opdrach um Mestreech veur Holland te bewaore want Mestreech laog es ’n eiland in ’t gebied vaan de Belzje opstandelinge.
De Mestreechtenere waore hei neet blij mèt. E groet deil vaan de bevolking sympatiseerde mèt de Belzje opstandelinge en zoe’n 1500 (miestal gooj) femilies waore al vertrokke nao Belsj. Vaanoet Mestreech maakde Dibbets ’t de Belzje bezunder lestig door oetvalle te doen nao bezat gebied.
In Mestreech kraog heer de rippetatie vaan “zaatlap en gokker” en zouw heer bij de aw brögk e paar lui aofgepiezeld höbbe mèt zien smik. Ouch doog e verhaol euver aoframmelinge vaan brouwersknechte in Wiek de runde.
Veur dees verhaole zien gein bewijze meh ze laote wel zien tot ‘r in Mestreech neet geleef waor. Heer waor naomelek neet erg fiengeveuleg en woort daodoor neet es sympatiek ervare. Wie heer storf op 29 miert 1839 woort heer iers op d’n Toongerseweeg begraove en in mei vaan datzelfde jaor bijgezat in ‘nen tombo op de plaots, boe noe de Noorderbrögk ligk. Keuning Wullem I heet dat praolgraaf bekosteg ¹).
‘t Is haos neet te geluive, meh jaore nao zienen doed zagte de Mestreechse vaajers nog tege hun zäöns es ze zoondags oet de mès kaome:” Kom, veer goon Dibbets ins in de zeik zètte”. Daan gónge ze nao zienen tombo en plasde tege ’t praolgraaf. Vaan Jules Schaepkens van Riempst is bekind tot heer dit doog! ²)
In 1925 woort beslote um d’n tombo te verplaotse. Meh ’t heet tot 1927 gedoord ier me ’n plek gevoonde had bij de Tapijnkazerne, want geine gunde Dibbets e sjoen plekske! De Tapijnkazern waor groond vaan ’t riek en zoedoende hoofde geine oet Mestreech touwstumming te geve.
De euverplaotsing zouw ouch door ‘t riek betaold weure. Midde in de nach heet de verhuizing plaotsgevoonde umtot me bang waor veur opreur! D’n haat tege dee mins zaot bekans 90 jaor nao zienen doed nog flink drin!
Dao doen verhaole de runde euver de “kneuk” vaan Dibbets, die kwiet zien. Wat daomèt is gebäörd is oondudelek. Geine wèt op dit momint of ze nog örges op ’t terrein ligke of tot ze in de Maos of de Bassing gegoejd zien! Kinners vaan de historie vaan Mestreech geluive neet in die lèste meugelekhede. De touwkoms zal ’t mesjiens nog ins oetwieze.
De bijnaom vaan Baron Dibbets waor “Diech bits”. Heer woort dèks gebruuk es boeba. Vreuger zagte de awwers es de kinder neet wouwe ete: “Wach mer, dalek kump Dibbets diech hole!”.
P.C.de B (Pol Chambille de Beaumont) heet in 1927 e gediech gemaak nao aonleiing vaan die verhuizing. Dat waor noe neet bepaold vruntelek te neume.

Bronne:
¹) Miscellanea Trajectensia: “Mystificatie en waarheid rond Baron B.J.C Dibbets” door G.J.B Verbeet
²) Mars et Historia 24e Jaargang nr 2: “Generaal B.J.C Dibbets, Verguisd, Vergeten, Vergeven?“ door Drs. A.P. Witlox