En jij moet niet zo draai-en
Jij moet niet zo schuddelen met je gat
Anders komen de kraai-en
en die pikken jou al in je gat
En wie niet draaien wil
en die staat maar stil
En wie niet draaien wil
en die staat maar stil
En jij moet niet zo draaien
Jij moet niet zo schuddelen met je gat
Anders komen de kraaien
en die pikken jou al in je gat

Dit is ouch weer zoe seldaoteleedsje.
’t Is oet d’n tied tot Mestreech nog e Hollands garnizoen had.
Die Hollandse piotte vierde vastelaovend mèt de Mestreechtenere en zónge daan hun eige seldaoteleedsjes. Zie kóste jummers gei Mestreechs. In aander garnizoensstei woorte die seldaoteleedsjes ouch gewoen gezoonge, zoonder carneval
Me kós in deen tied in Mestreech nog gein gekoze carnevalsleedsjes wie noe. Dat is pas begós in 1946.
De inwoeners vaan Mestreech naome de seldaoteleedsjes euver en veer zinge ze tot op d’n daag vaan vendaog.
’t Gekke is tot dees leedsjes noe allein nog mer bekind zien in Mestreech en haos neet mie in aander vreuger garnizoensstei. Dat höbbe veer te daanke aon de vastelaovend.
Euveregens zaoge de geisteleke neet gere tot de Mestreechtenere vastelaovend vierde. Es veer kieke nao d’n teks vaan “En jij moet niet zo draaien” steit drin: “anders komen die kraaien”.
“Kraaien” is mesjiens ‘ne sjeldnaom veur geisteleke, wie ouch wel ins oonierbiedig “zwartrokke” gezag weurt of in ’t Frans de lui “corbeaux” zagte tege de keplaon of pestoer.¹)
‘ne Mestreechse geistelek, dee in Fraankriek zien parochie gehad heet, vertelde miech tot heer in ‘t begin vaan ziene Fransen tied get zoe vreemp gevoonde had! Es heer in ‘t dörp leep waore lui die e speciaol geluid maakde es heer langs leep: zoe vaan ”Krrr, Krrr, Krrr” zjus of ze ‘ne krej naodoge! Later heet heer begrepe tot ze op zoe’n meneer häöm eigelek oetsjelde!
‘nen Twieden oetlègk zouw kinne zien tot mèt “kraaien” doejegrevers bedoeld woorte. Dao zag me in ’t Mestreechs ouch “krejje” tege.
Lès waor iech bij ’n discussie boe me ziech enselde of die “krejje” noe geisteleke of doejegrevers waore!
’t Mysterie is neet gans opgelos mèt d’n oetlègk tot ‘t ‘geisteleke’ zouwe zien, want die “pikke neet in de gaat”, woort door iemes opgemerk. Geliek heet heer, meh ‘doejegrevers’ kinne d’ch ouch neet in de gaat pikke! Dat kin ‘ne krej wel en dee vogel zouw in dit leedsje veur get anders kinne stoon. De maotsjappeleke situatie vaan de gewoenen arbeider leet ’t in deen tied (19e iew) neet touw tot heer ziene kritiek leet hure.
En de kins dee vogel in dat gaat laote pikke meh …. in weze get gans aanders bedoele! Get, watste neet hèlop dorfs te zègke! Beveurbeeld dit:
“Lui, veer stoon hei noe wel vastelaovend te viere, meh pas op, es de pestoer ’t zuut biste de klos. Dee heet dat neet gere en daan krijgste mesjiens niks mie vaan de chariteit of biste de bäönsje kwiet”.
Veur de eige veiligheid woort dee kritiek in ’n aander jeske gestoke !
En wat dee geistelek in de zesteger jaore in Fraankriek mètmaakde, vin iech toch wel get in die riechting wieze! Die lui doge in weze ’t zelfde es de Mestreechteneer.
Fraankriek is neet Mestreech, meh toch!
’t Zouw neet raar zien es dit seldaoteleedsje oersprunkelek toch wel ‘ne get aanderen teks gehad heet. Wat veur eine, dat is de vraog!
Iech betwiefel ’t of veer oets nog wel ins gans droet koume. Veer kinne ’t de lui vaan de 19e iew neet mie vraoge en ’t steit nörges besjreve. Mesjiens moot iech zègke: tot noe touw nog neet oontdèk’.

Bronne:
¹) Charles Thewissen in “De Limburger” vaan 11 fibberwarie 1966