En zeve gölle in ’n tuut

 

 

En zeve gölle in ’n tuut
en zeve gölle in ’n tuut
tot ’t niemes zuut
Leve de vot vaan Sjana,
leve de vot vaan Sjana
Leve de vot vaan Sjana
ha-ha-ha

De Spekslachter Johannes Petrus Heunders, gebore in 1847, gestorve in1914, woende umstreeks 1885 oppe Merret.1) Heer waor getrouwd mer volges de euverlievering naom heer ’t noe en daan neet zoe nej mèt d’n houweleksen trouw.
‘ne Kier had heer ’n affair mèt ’n zeker Sjana. Pie waor mesjiens get oonveurziechtig gewees en wat gebäört? Sjana raakde in verwachting. Of Pie toen niks mie vaan ziech leet hure, dat is neet bekind. Wat wel bekind is, is dat Sjana op hoeg pu nao de Merret trok um Pie de oere te wasse. Zie begós in de winkel, boe alle klante bij waore, te sjendaole. Pie sjrok ziech ’n oongelök en umtot heer neet wouw tot zien vrouw get zouw merke en de klante dat alles zouwe mètkriege bedach heer wie heer de sjellende Sjana zoe gaw meugelek de deur oet kós kriege. Stief vaan de zenewe sjnapde heer ziech ’n pepèrre tuut, deeg ‘ne greep in de geldlaoj en duide die cent in de tuut. Dat waor volges de euverlievering 7 gölle. Sjana kraog die tuut in häör han geduid en Pie wèrkde Sjana de deur oet.
Dat heet Pie geweite! Dit verhaol góng es e loupend vörke door Mestreech. En Mestreechtenere zouwe gein Mestreechtenere zien es hei neet op gesjamp woort!
Zoewèl op Sjana es op Pie woort e leedsje gemaak, door wee weite veer neet. Kiek mer veur ’t leedsje op Pie nao “Pie Heunders wat höbstiech lekker weurs“.
En Sjana häör vot woort bezoonge in “En zeve gölle in ‘n tuut”.
Neet allein door häör tiedgenote, nein, veer doen dit nog altied ! Al 125 jaor laank.
Wie ’t mèt Sjana is aofgeloupe weite veer neet.

Dao is nog ‘nen twieden oetlègk euver ‘t oontstoon vaan ’t leedsje euver de vot vaan Sjana!
Lobina vaan kaffee “Zeezicht” vertèlde m’ch ‘n aander verhaol.
Häören ampa, Jozef Raemaekers, heet häör ‘t leedsje gelierd en heer had de volgenden oetlègk debij:
Op de Boschstraot waore vreuger väöl kaffees. Nao ’t werk op ’t febrik droonke de wèrklui ziech eine veurtot zie op hoes aon gónge. Noe waor dao ‘ne kaffee boevaan de bazin Sjana hètde en die Sjana sjeen ’n geweldege sjoen achterwerk te höbbe .
De wèrklui kaome gere dao, ouch al umtot ze dao kóste póffe! Es ze hunne kèzjem bij ziech hadde waor ’t loentuutsje miestal leeg es ze op hoes aon gónge.
Hun vrouwe waore raozend es maanleef mèt e leeg tuutsje thoes kaom. Hiel väöl vrouwe zagte hunne maan daan de wach aon!
Daorum perbeerde väöl wèrklui te póffe um de betaoling oet te stèlle. Es ’t de klante gelök waor um te póffe daan kloonke ze drop en zagte: “Op de vot vaan Sjana”. Sjana sjreef ’t op de lat en zie gónge neet mèt e leeg loentuutsje nao hoes touw.

Nog get euver zeve “gölde in ’n tuut”, neet ’t leedsje meh get aanders!
Keplaon Sarton vaan de Sint Matheis preekde in 1891 vaanaof de preekstool tot de wèrklui neet zoe oontevreie móste zien! De loene waore neet zoe slech, vaan eine gölde per daag kós me leve mèt 5 persoene en ouch nog spaore!
De vrouwe in zien parochie waore raozeteg. Dus e gezin vaan maan, vrouw en 3 kinder kós vaan eine gölde per daag leve en ouch nog spaore !!!!!
Väöl vrouwe woorte nao dees wäörd door hunne maan betiech, tot ze de cent verkwisde want menier keplaon zag tot dat wel kós. Veurtot heer die oetspraok deeg woort keplaon Sarton door de vrouwlui op han gedrage umtot heer altied zoe vruntelek waor.
Denao vroge ze häöm of heer hun ins wouw veurdoen wie me vaan die cent kós roondkoume.
Sarton kraog de bijnaom “de gojekoupe keukemaog”(de goedkope keukenmeid) 2)

1) Bron vaan de geboortedaotum en ’t addrès vaan Pie Heunders : “Boekèt Mestreech” door Lou Spronck en Flor Aarts.
2) “Een kwart eeuw van strijd” door G.H. Pieters blz.78, 79 en 80