Es miene peer sjeunmeker weurt
Daan houwt heer mèt z’n hemerke
Bove op zie kemerke.

Es miene peer brikkebekker weurt
Daan duit heer gans vaan bove
De brikke in d’n ove.

Es miene peer kleiermeker weurt
Daan snijt heer mèt zie sjierke
Veur miech e sjoen menierke.

D’n teks kint geer ouch leze in “De Nieuwe Limburger” vaan 3-2-1966.
Sjarel Thewissen had toen ’n rubriek in de gezèt en de lui kóste häöm aw leedsjes sjikke veur drin te zètte. D’n teks vaan ‘t leedsje is netuurlek väöl awwer es oet 1966!
Sommege lui zinge ’n milledie die get aofwiek vaan dees wijs.