Mestreech, us aw geleefde stad,
dao hawwe ze vaan kletse.
Zoe ‘smörges um ’n oor of ach
stoon z’al bij-ein te zwetse.
en kumste aon de groete kèrk
zoe um ’n oor of nege,
daan stoon jao trupkes vrouwlui
dao te kletse en te lege.
Bies-wies-wies, bies-wies-wies, bies-wies-wies-wies,
g’r wèt wel wie dat geit..

De vrouwlui speule toch de baas,
dat is zoe dèks beweze.
Al kumpste in Amerika of
ouch bij de Chineze.
En zeet diech ein:”Iech blijf diech trouw,
mie ganse wijer leve”,
geluif ’t neet; daan is die vrouw
aon ’t kletse en aon ’t lege.
Bies-wies-wies, bies-wies-wies, bies-wies-wies-wies,
g’r wèt wel wie dat geit…

Meh geit me toch mèt ein in zie,
daan zal me ’t beleve.
Ze vleie diech daan wie nog nie
totdatste steis te beve.
Ze zeet: “Iech gaon kemissies doen,
mer tot ’n oor of zeve”.
Daan kumpste häör um èlf oor
met ‘nen aandere kerel tege.
Bies-wies-wies, bies-wies-wies, bies-wies-wies-wies,
g’r wèt wel wie dat geit…

Och dames, trèk ’t uuch neet aon,
de manslui zien zjus einder,
es ze nao de kèrk, zoepe goon
daan zwetse ze nog fijnder.
Dat is ’t riechtege momint
um hun ‘ns zwens te geve.
Dat is daan zjus de bèste straof
veur ’t kletse en ’t lege.
Bies-wies-wies, bies-wies-wies, bies-wies-wies-wies,
g’r wèt wel wie dat geit…

Refrein:
Heer zeet, dat zie zeet,
zoe zeet heer, heet zie gezag,
zouw dat zien dat heer dat zeet,
dat zie dat zoe gezag heet.
Heer zeet, dat zie zeet,
zoe zeet heer, heet zie gezag.
Zouw dat zien dat heer dat zeet,
dat zie dat zoe gezag heet!