Houw mer op die kis
Houw mer op die kis
Houw mer op die kis
Tot e look debinne is
Houw mer op die kis
Houw mer op die kis

Houw mer op die kis
Tot e look debinne is
En laat de boel maar waaien
Want we hebben geen verdriet
En we hebben geen verdriet
En laat maar waaien

Mèt vastelaovend weurt eder jaor flink op die kis gehouwd. Meh….. dit leedsje is neet altied e carnevalsleedsje gewees. ’t Zouw tegeswoordig ‘ne “prottes-song” geneump weure.
Daan höb iech ’t wel euver ’t ierste stök vaan ’t leedsje boe-in “op de kis gehouwd weurt”, neet euver “En laat de boel maar waaien”. Dat stökske is dinkelek later draon geplak wie ‘ne potpourrie devaan gemaak is.

’t Zaot zoe:
Tijdens d’n Ierste Wereldoorlog vaan 1914-1918 woort hei ’n veujseldistributie (voedseldistributie ) ingeveurd. Veer waore daan wel neet in oorlog meh …. broed, levensmiddele en zeip waore sjaars en op de bon, zjus wie in d’n Twiede Wereldoorlog. Dat kaom ten deile door ’t groet aontal vlöchtelinge die in Mestreech hun heil gezeuk hadde.
De lui in Mestreech lijde hoonger. Es gevolg daovaan woorte prottesmarsje gehawwe. Bij eine daovaan góng me iers nao ’t stadhoes um te prottestere mer börgemeister vaan Oppen waor neet dao. Toen toog me nao Sint Pieter, boe heer woende, oonder ’t rope vaan: “Hoonger, hoonger”.
De lui repe neet allein, ze zónge ouch leedsjes.
En ein vaan die leedsjes waor “Houw mer op die kis”.
D’n oersprunkeleken teks, dee de lui zónge, waor volges Sjarel Thewissen neet “Houw mer op die kis tot e look debinne is” wie veer dat noe zinge meh: “Houw mer op die kis tot e broed debinne is”.
In de jaore nao dees gebäörtenis bleef me dit leedsje zinge meh de lui snapde niet mie good wat dat “broed” noe mèt die kis te make had! Toen is deen teks woersjijnelek veraanderd in “Houw mer op die kis tot e look debinne is”. “Este op ’n kis houws höbste gawwer e look drin es e broed”, dachte de lui.
En zoe is ’t bij e look in die kis gebleve tot d’n daag vaan vendaog.
Es geer zouwt twiefele aon mie verhaol euver de hoongeroptochte, euvertuig uuch zelf en gaot ’t nao in “De Limburger Koerier” -zoe hètde de gezèt in deen tied- vaan 4 aprèl 1918 ! Dao-in steit vermeld tot ‘nen hoongeroptoch heet plaots gevoonde boe-aon de helf vaan de Mestreechse bevolking heet mètgedoon. Dat wèlt toch get zègke!
Twie aander leedsjes die toen ouch gezoonge woorte zien:

Börgemeister veer höbbe hoonger
Börgemeister veer höbbe noed
Gef broed
Bij de rieke in de kelder
is aon ete geine noed.

en

Börgemeister veer höbbe hoonger
Börgemeister gef us broed
Es geer us gei broed wèlt geve
Val daan mer harstikke doed.

 

In “De Nieuwe Limburger” vaan donderdag 21 aprèl 1966 steit tot dees leedsjes toen gezoonge zien.

Iech höb hei nog get aander intressante informatie oet de gezèt, euver Mestreech ten tije vaan d’n Ierste Wereldoorlog:

-4 augustus 1914 Aanval op België
-17 augustus 1914 staat in “De Limburger Koerier”: 260 vluchtelingen hebben voorlopig een onderkomen gevonden in de lokalen van de Rijkskweekschool. Later werden het er 7000, er werden er doorgestuurd
-14 nov 1914 De bevolking is gestegen met 12%, 4000 Belgen. In zijn geheel 1 miljoen vluchtelingen in Nederland
-Klachten v. d. bevolking van Maastricht:
-roggebrood per kilo 3 à 4 cent duurder dan in de omringende gemeenten
-melk 12 cent duurder per liter
-verbod van de regering om kaas te exporteren. Winkeliers verkopen toch, ze beweren dat de kaas voor het verbod gekocht is.
-huren gaan omhoog omdat de Belgen meer willen betalen om toch maar een woning te hebben.