Iech höb e wit-zwart spiegelke gevoonde
Ich höb ’t aon mien hertsje geboonde
Kieromme, kieromme
En (Maike) drejt zich ins um
En es (Maike) ziech heet umgedrejd
Dat heet häör vaajer of häör moojer häör gelierd
Kieromme, kieromme
En veer drejje us allemaol um.

Dit leedsje euver e wit-zwart spiegelke woort in Beverlo, Venraay en Nijmegen zoe wie in Mestreech gezoonge. In aander plaotse zónge de kinder euver:

e klein-klein spiegelke
e wit-wit spiegelke
e roed-roed spiegelke
e sjoen roond spiegelke
’n aajd-aajd spiegelke ¹)

De kinder lepe hand in hand roond in ‘ne krink. Es de naom vaan e keend geneump weurt drejt ’t z’ch um en löp mèt de rögk nao ’t midde gekierd weer mèt de aandere mèt. Bij de lèste regel, “veer drejje us allemaol um”, drejje de aander kinder z’ch um en begint me obbenuits.

Bron:
¹) Broeder Ananias de Vries “Kinderleedsjes, kinderveerskes” oet 1969