Kropslaoj, andievie, sèlderij, poor!
De maog vaan de beurstel
is mèt de steel devaan door.

Kropslaoj, andievie, selderij, poor
Posmes zien maog
is mèt zien weurs devaan door.

Dit leedsje woort gezoonge door de merretvrouwe, de mooswiever. Um klante te trekke zónge ze leedsjes en verwèrkde dao-in allerlei sjendäölkes.
In ’t ierste stökske góng ‘t euver de deensmaog vaan ‘ne brouwer oet Wiek “de Beurstel”, dee me zoe neumde um zien haordrach. Die deensmaog waor devaandoor mèt “de Steel”, ouch weer iemes ziene bijnaom.
Es zoe’n greuntevrouw dit zóng wis gans Mestreech wee demèt bedoeld waor. Väöl lui ergerde ziech hei-aon, meh de mieste lachde ziech kroomp.
Este vreuger nao de merret góngs waorste mètein op de huugde vaan alle meugeleke sjendäölkes.
Dao hoofde me gein gezèt veur geleze te höbbe!

In ‘t twiede stökske weurt de naom “Posmes” geneump:
“Posmes zien maog is mèt zien weurs devaan door”.
Dat kin letterlek bedoeld zien: de deensmaog vaan Posmes heet ziech get achtereuver gedrök of ……… de maog vaan Posmes krijg e kinneke vaan häöre baas!
Me zouw dat lèste kinne dinke umtot in ’n aander leedsje “Vaan wee is dat sjoen kinneke” Posmes naoveure kump es eine, dee bij zien deensmaog e keend verwèk had! Dat feit kin dus de aonleiing zien veur ’t leedsje vaan de mooswiever!
Iech höb gein zekerheid tot de twie leedsjes ’t zelfde feit bezinge meh ’t is neet oonmeugelek!