Merie heet gein brook aon
Sjeng heet ze mèt nao de Peel.
Merie heet gein brook aon
Sjeng drejt ze um z’ne sjöppesteel.

Ze is dezelfde es vaan de leedsjes “Rosamunde” en “Rats, kuch en bonen”. Meh wis geer tot die twie weer aofgeleid zien vaan ’n Tsjechies instrumentaol wèrk oet 1929, wat in 1934 veurzeen is vaan wäörd? ’t Waor e succes in d’n hiele wereld. In 1939 heet Lou Bandy ‘ne Nederlandsen teks drop gezoonge. Wienie percijs de Mestreechtenere “Merie heet gein brook aon” zien goon zinge is neet bekind meh ’t is  dudelek tot ’t mèt de werkversjaffing te make had.
Dat zaot zoe: de jaore tösse 1929 en 1940 woorte de “krisisjaore” geneump. In 1936 zaot eine op de veer wèrklui (zoe’n 480.000 in gans Nederland) mie es e jaor thoes zoonder werk. Wee gei werk had kraog werkeloezegeld, steun geneump en es tegeprestatie mós dee persoen dèks in e werkversjaffingsprojek goon wèrke.
In Limburg waor dat beveurbeeld ’t oontginne vaan de Peel. Oongeach wat veur beroop me had woort dao door de werkeloeze mèt sjöp en bikkel groondwerk verriech.
In ’t leedsje oet deen tied drejt Sjeng ziech Merie häör brook um ziene sjöppesteel. Dat deit heer um gein kweerte (eeltplekke) aon zien han te kriege.

Meh, Bèr Sondeijker gief nog ‘nen aanderen oetlègk in zie verhaol “Vaan oet mien vinster” (nr 26) Leefde, elend en sjariteit in Maastricht schrijft en dicht 1980. Heer vertèlt dao-in  “tot veer dao in in de barakke  zoe’n kaw leijde tot t’r manskerels waorre, die ziech  ’n direktwaar vaan hön vrow mètnaome um ziech get dikker te kinne kleije! Iech höb dat noets kinne doen. Mien Nètteke waor zoe’n spinsleech tot häör breukskes veur miech sjus groet genog waore um ès slaopmöts te kinne dene ……..”