Miene poemel, miene sjat
Es iech diech toch neet had
Verdroonke had iech miech
Oonder water mèt mie geziech
Al mien haore trok iech oet
Van de navel tot de boek
Tot ‘ch allein mós blieve
Geine maan kós kriege.
Iech poen, iech dui, tralalalalalala 2×
De milledie zalt geer wel herkind höbbe! ’t Is “La donna e mobile” oet Rigoletto vaan Verdi. Mestreechtenere höbbe op dees milledie miejer tekste gemaak, beveurbeeld “Mien meer heet sop gekook“.
Leuk ja..ik woon in Groningen, en mijn hondje heet Poemel(tje;)
Schoen leedsje..
Van de zondagmörge en het stukske gries papier ken ik al vanaf mijn kindertijd..
Os pap koam oet Mestreech..
Dank je wel voor het leuke liedje..
Groetjes van Margreet..
Wat goed dat je al deze liedjes nog kent, Margreet! Ik hoop dat je veel plezier beleeft aan de website.
Dat is leuk..! Mijn hondje heet Poemeltje..
Mijn vader zei vroeger altijd Poemeltje tegen mij..( hij was een Mestreechtenaar)
Hier in Groningen kennen ze het woord Poemeltje ook, maar hier betekent het ” kleine mollig peuter”
Ik versta Mestreechs goed, het spreken natuurlijk iets minder..ich bin un Wieertjse..
Groetjes Maron..