Noe mer gespaord
en neet mie gedroonke.
Daan höbbe veer ’t koumend jaor ‘nen ossekop bijein.
Daan op ’t fies,
ins lekker gedroonke,
mosselepertije en die zien zoe algemein.
En daan zètte v’r d’n ossekop,
d’n hoed vaan d’n awwe Mozes op.
Treh-leh-leh-leh-leh-leh-leh

En de oostervijg is zoe zaat wie ’n bom,
en ze goeje häör in de regeton.
Treh-leh-leh-leh-leh-leh-leh
Es ’t kejzjem is bij miene maan,
daan haol iech miech nog ’n oons devaan.
Treh-leh-leh-leh-leh-leh-leh
En Smölders mèt z’ne krollekop,
dao geit heer mèt de lochbal op.
Treh-leh-leh-leh-leh-leh-leh

De “Oostersvijg” waor de bijnaom vaan ‘n merretkoupvrouw. Volges Endepols stoont ze umstreeks 1900 op de Merret. Wat ze verkoch is neet bekind meh “oostersviege” zien in ’t Hollands “dadels”. ’t Zouw neet zoe gek zien es ze dat verkoch!