’t Is goonsdagmiddag en gein sjaol, wat wèlt geer noe nog mie?
Zègk jonges: Koume allemaol in de Koompe um half twie !
Daan trèkke veer in kompenei, ’t trömke geit veurop.
Kordaat mèt vere in de rij Sint Pietersberg op.

Refrein:
Rompete Pompete Pom Pom Pom
Rompete Pom Pom Pom
Rompete Pompete Pom Pom Pom
Rompete Pom Pom Pom

De veendel dee is vaan de Neus, dee weurt de baas, dat sprik.
Kenon dat make veer de Reus en peerd dat weurt de Mik.
En wèt geer wat veer speule goon ? De krieg vaan zeveteg.
En dee daan doed blijf, wel, dee sloon veer ouch weer leveteg.

En goon v’r saoves trök nao hoes, daan slete veer weer vrei.
Want ruizing huurt gaaroet neet thoes in us gooj kompenei,
Meh thoes gekoume veulste pas wie of de mäögske deit.
’t Rammelt in die rammelkas of dao e trömke sleit.

Nao ’t ete gaon iech nao mie bèd, blij touw, iech bin doedmeuj.
Meh miene sabel num iech mèt, dee lègk iech aon m’n veuj.
Lang wakker ligke daon iech neet, iech slaop, iech vech, iech sjeet.
Of loup sjoen in de pas, iech druim, dus ech: Iech weit ’t neet.

Tekst: Fons Tuinstra – Meziek: Th. Bosman. Gemaak in 1919.
Fons Tuinstra waor roond 1920 oonderwijzer aon de Gondulphussjaol op d’n Hertogsingel. Volges aajdcollegaas zónge de kinder vaan de sjaol dit es ze mèt ’t trömke väörop de Sint Pietersberg optrokke.