Sjoenste Meike, aordeg prijke,
Blaank vaan vel wie e veers gelag eike.
Dörf iech ’t waoge, diech te vraoge,
Ao keend de wèts neet
Wieste miech kins behaoge.
Iech dink aon diech fiolie fiola
Daag en nach fiolie fiola
Iech dink aon diech fiolie fiejoleine
Daag en nach fiolie fiolon.

Leefste Lieske, aordeg bieske,
Stapel bin iech nao die poez’leg geziechske.
Höb erberme mèt mie kerme,
Och weur mien vrouw
Iech draag diech op mien erme.
Iech dink aon diech fiolie fiola
Daag en nach fiolie fiola
Iech dink aon diech fiolie fiejoleine
Daag en nach fiolie fiolon.

Meh wat huur iech, wat versjrik miech,
’t Is dee kromme, iech geluif ’t werechteg.
Kromme rakker, erme stakker,
Gaank nao dien hoes
Want de maaks miech wakker.
Gaank nao dien hoes fiolie fiola
En haw dien snoets fiolie fiola
Gaank nao dien hoes fiolie fioleine
en haw dien snoets fiolie fiolon.

Wee dit leedsje gemaak heet is m’ch neet bekind, meh ’t zouw m’ch niks vebaze es dat iemes vaan de femilie Loontjens zouw zien! Geer huurt dees femilie dit leed zinge op ’n femiliereünie in de seveteger jaore.