Vrunde komp huurt ins nao ’n grap
Gebäörd in Wiek, kort bij de stad;
’t Waos op eine kèrmesdaag,
Dat me ziech ins ammesere maag.
Euveral boe veer koume spreke ze daovaan
Dat veer zoe good teikene mèt de kokepan!
Lala-lala-lala-lalalalalalalala.

Hierkes die iech neet neume maag
Die hadde e stökske in de kraag.
D’n eine leep hei en d’n aandere dao
En volgde de maog in de keuke nao.
Komp allemaol ins hei en luustert nao mien wäörd,
Iech zal uuch goon vertèlle wat dao is gebäörd!
Lala-lala-lala-lalalalalalalala.

Toen dat grepke wat had gedoord
Vraogde eine vaan us ’t woord
En zag : Iech weit ’n aordege zaak
Es me ein kokepan had heit gemaak.
En eder stumde touw en zag: Ze is ’t weerd
Dat veer vaan häör goon make e seldaotepeerd!
Lala-lala-lala-lalalalalalalala.

Toen heel me de pan kort bove de lamp
Tot ze waos heit en zwart vaan damp.
Jonges zag me, nump häör good in ach
Tot me de pan heet op häör bats gebrach.
De pan had häör gekieteld dat ze springe mós
En geine vaan eus vijve dee häör hawwe kós!
Lala-lala-lala-lalalalalalalala.

’t Sjoenste vaan alles vergeet iech neet
Dat zij zoe gaw nao häör kamer leep.
Ze naom de lamp en bezaog ziech ins good
En voont ’n plak zoe roed es blood.
Gelökkeg tot ’t grepke neet gevierlek waor,
Aanders zaot me lielek mèt de han in ’t haor!
Lala-lala-lala-lalalalalalalala.

’s Mörges zachte veer: Wat noe gedoon
’t Meidske wèlt nao hoes touw goon.
Allemaol woorde veer bleik vaan kleur
En zagte: Dat grepke kump us deur.
Komt laote veer häör geve eder eine frang
Umtot ze zoe gebrand is mèt de kokepan!
Lala-lala-lala-lalalalalalalala.

Wie die zalf waos in de keuke gebrach
Toen waos die pijn al gaw verzach.
‘ne Nuie rok woort häör drum gedoon
Dat die plaoster mer neet aof zouw goon.
V’r zachte: Es dat grepke noe mer good marsjeert,
Daan höbbe v’r de maan mer eine frang verteerd!
Lala-lala-lala-lalalalalalalala.

Huurt ins wat euzen hospes zeet:
In de keuke is eur plaots jao neet!
Gein maog die iech mie hawwe kaan
Es ze mer hure vaan die kokepan.
Ze höbbe ouch geliek dat liet ziech good verstoon,
Ze wèlle neet geteikend nao hun hoes touw goon!
Lala-lala-lala-lalalalalalalala

In “De opregte Maastrichter Almanak” vaan 1859 stoont dit leedsje aofgedrök. Es titel woort geneump: “Veritabel historie van het Wieker Reform-peerd”.
Volges broeder Ananias de Vries gief ’t woord “reform” aon tot me ’t woord “peerd”, dat denao kump, neet letterlek moot opvatte. In dit geval beteikent ’t : de deensmaog, die es e seldaotepeerd gebrandmerk weurt.
Es wijs steit aongegeve:” ’t Aards Paradijs” of “De reis naar Munsterbilsen”, allebei neet bij miech bekind.
“De Kokepan” woort in zienen tied hiel väöl gezoonge! Olterdissen heet ’t ouch gebruuk in zien “Trijn de begijn”. Iech höb de gezoonge, aofgeleide versie vaan Olterdissen gebruuk.
’t Leedsje sjijnt gebaseerd te zien op ’n woer gebäörde historie, die z’ch in Wiek heet aofgespäöld.
Want … iech höb ’t trökgevoonde in de “Memoires vaan Ivon Philomène Servais Nijst” op blz.6. In die Memoires weurt gesproke euver hunnen hoesbaas, dee de bijnaom ‘De Kokepan’ had en boerum dee mins zoe geneump woort. Hei-oonder vint geer ’t bewuste stökske:

1505_Kokepan_stukje_uit_Memoires