Hoh, hoh, hoh Pie

 

 

Hoh! hoh! hoh! Pie!
Hoh! hoh! hoh! Pie!
Zeve cent ‘ne reiperok!
Mörge sleit de boter op!
Hoh! hoh! hoh! Pie!
Hoh! hoh! hoh! Pie!
Zeve cent ‘ne reiperok!
Mörge sleit de boter op!

“Hoh, hoh, hoh Pie” is e leedsje, wat noe neet mie zoe bekind is. Meh vreuger, umstreeks 1890, kós me op carnevalszoondag klokslaag 2 oor de ierste verkleiders door de Groete Staat zien loupe. Daan begós me naomelek mèt carnaval viere. De verkleiders lepe erm in erm zingentere door de Groete Staat.
En wèt geer mèt wat veur leedsje daan altied begónne woort? Zjus, mèt “Hoh, hoh, hoh Pie”!
Karel Matthijs, ‘ne sjuilnaom veur Sjarel Thewissen, heet dit besjreve in “De Limburgse Jaarkrans” oet 1965.