In de origineel (?) spelling:

Jongens, jongens trouwt tog neet,
want in den trouw stik veul verdreet.
Daan moot geer veur alles zeurge,
veur vandaog en oug veur meurge.
Veur de kost en veur de heur,
want geer wet, ‘t is blixems deur.

Veur ”Jongens jongens trouwt tog neet” is de wijs vaan “Staat op herder Coridon” genome.
D’n teks vaan dit leedsje is gemaak door pestoer Delruelle dee leefde vaan 1735-1807. Veer kinne deen teks umtot ’r euvergelieverd is via ’n aofsjrif oet ± 1900. ’t Origineel is verlore gegaange. Pestoer Delruelle waor pestoer vaan de Sint Martinuskèrk in Wiek.
De gewoene maan in Wiek sjijnt in deen tied neet ”pestoer” meh ”oggestoer”gezag te höbbe, teminste dat woord gebruukde zien wasvrouw. En de naom “Delruelle” woort verbasterd tot ”Delderwel”.
Es gebore Mestreechteneer, meh vaan Waolse aofkoms, heet heer väöl gediechte in ‘t dialek gemaak.
Dit leedsje kin me geine lofzaank op de veurdeile vaan ’t houwelek neume zouw iech zègke! Meh iech moot opmerke tot in 1809, zjus nao d’n doed vaan pestoer Delruelle, miejer es 20% vaan de maander en vrouwe in d’n trouwleeftied, neet getrouwd waor. Doedinvoudeg neet umtot ze gein vrouw en kinder kóste oonderhawwe! Tösse 1818 en 1829 woort eine op de drei inwoeners vaan Mestreech door de chariteit oondersteund.
Nog get boevaan me kin sjrikke: de gemiddelde leeftied tot me storf laog in deen tied örges in de daarteg, de mieste haolde de veerteg jaor neet!
’t Leedsje heet mer leefs 12 couplètte! Iech zing mer eint vaanwege de lengde. Iech höb d’n teks laote stoon zoewie iech ‘m gekrege höb. Meh ‘t is neet zeker of pestoer Delruelle die spelling ouch gebruuk heet.

Hei kump de gansen teks vaan ‘t leedsje in de origineel (?) spelling:

1) Jongens jongens trouwt tog neet
Want in den trouw stik veul verdreet
Dan moot geer veur alles zeurge
Veur vandaog en oug veur meurge
Veur de kost en veur de heur
Want geer wet het is blixems deur.

2) Ig kom dageliks neet touw
Met drij gulden veur mien vrouw
Zoe dat ig nog geine liter
Kaan goon drinke op Sint Piter
Bij Hameleers of bij Prik
Van bang tot ig mig ins verslik.

3) Dat waos allemaol nog niks
Waos mien vrouw neet zoe gewiks
Dat ze snagts zeuk in mien tes
En steult mie geld met de res
Trum getrouwde, zwijgt mer stil

4) Zeen ig dan mien kinders kriete
Dan ding ig aon mien miete
En verleer soms de courage
Es ig ding aon de menage
En out mie lief bespaor ig het
Um het te geve aon mien Bet.

5) Is mien Bet krank of in de kraom
Dan moot ig antstonds in den haom
En stook het vuur in de keuke
Kook de pot en was de deuke
En daorum hub ig noets gedoon
Het zouw mig in mien hersens sloon.

6) Mein ig dan niks mie te kouppe
Dan kump miene Klaos gelouppe
Peer ig heub zoe deks gekreete
Dat geer mig neet laot aonmeete
Eine gooije winter jas
Want dee kaom mig goot van pas.

7) Heub ig dee dan goot voldoon
En ig mein get oet te goon
Dan kump Kristiaan of Nol
Peer ig heub gei kamizol
En gein brook veuraon mien vot
Want mien beste is kapot.

8) Laot in Godsnaom mig ein make
Van manchester of van lake
Es ze mer wat proper is
Want mien ziel ig bin neet fris
Dao geer mig zoe louppe laot
Wie eine erme jong op straot.

9) Heub ig dan veur die goon zeurge
Met het laake nog te beurge
Dan kump An met heur jekske
Peer kop mig tog ei nieu pekske
Want noe kump het goot saisoen
Um mig wat fris aon te doen.

10) Dan kump miene Bertus of Pie
Peer ig heub gein kousse mie
En gein scheun veur op te louppe
Peer geer moot mig nieuje kouppe
En zoe kaan ig neet es peer
Ins goon drinke ei glaas beer.

11) Daobij moot ig mig oug meije
Um mig ins wat goot te kleije
Want bezeen ig ins mien mite
Dan begin ig weer te krite
Dat ig niks bespaore kaan
Um te blive ein ierlik maan.

12) Trum jongens wagt ug veur den trouw
Numt eur leeuve daog gein vrouw
Al waos ze oug schoen vaan weeze
Knap vaan lief met dobbel peeze
Zoe blijft tog liver wie geer zeet
Jongens jongens trouwt tog neet.

Bronne:
-Artikel vaan Lou Spronck ”De Maastrichtse dialektliteratuur voor 1840” in ”Miscellanea Trajectensia” oetgegeve in 1962
-Aonteikeninge vaan Broeder Ananias de Vries euver de herkoms vaan de wijs vaan dit leedsje
–”Gedinksjrifte”, herinneringe vaan Henri Schuhmacher euver de jaore 1850-1880.