1 Mestreech, boe is de sjoenen tied nao touw
Wie veer hei leefde vrij en vraank
Wie ederein dach en zag al wat heer wouw
En niemand luusterde nao dwaank
Wie katheliek en prottestant
Vereinig ginge hand in hand
Wie aofguns nog veur woere vrundsjap zweeg
Wie aajd en joonk, jao zelfs kinder in de weeg
Repe: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech.

2 De staar die in ’t Mestreechter waope blink
Droog toen ‘ne perel aon eder punt
De ierste vaan fien zèlver gans umrink
Had rech veur vijand en veur vrundsjap
De twiede in ’t goud gezat
Had leefde veur eus vaajerstad
Die bloonk en glinsterde vaan ’t sjoenste leech
En dee die straole in zien ouge kreeg
Dee reep: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

3 D’n derde perel vaan ’t waope vaan de stad
Gesmeid vaan iezer en vaan staol
Had groeter weerde es de groetste sjat
Wie es die aandere allemaol
Zie waos de vrijheid en ’t rech
Veur dee neet leefde es slaof of knech
Waos vrijheid wat eur hart en ziel beweeg
Neet minder nudig es’t zonneleech
Roop daan: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

4 De veerde perel waos geslepe vaan kristal
Gasvrijheid woort ze ouch geneump
Eus hart laog ope op de hand euveral
Zoe woort eus Mestreech daoveur bereump.
De beker vaan gasvrijheid woort
Us volgesjöd tot op ’t boord
En dee daan naom de touwvlöch tot Mestreech
Dee droonk mèt daankbaarheid de beker leeg
En reep: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

5 De eindrachperel waors de vijfde diamant
Dee bloonk mèt helle sjoene glans
Eus awwers die trotseerde hand in hand
D’n tiran, Spanjaord en ouch Frans
De eindrach waors eus groetste krach
Door häöm woort al us leid verzach
De mèlk vaan eindrach, die droonk me in de weeg
De eindrach bouwde us de vrijheidsweeg
En me reep: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

6 Veer perele vaan die vijf die zien d’r nog
Op ’t aajd stadhoes al in ein kis
Met spinnegeweef en mèt stöp bedèk mèh och,
Eus eindrachsperel is vermis
Me vint ze mesjien nog ‘ns trök
En gaof us God dat groet gelök
Iech zouw bij ’t oetgoon vaan mien levensleech
Es iech miech d’n doedzweit vaan miene veurkop veeg
Nog snakke: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

7 Mestreechtenere tesame, aajd en joonk
Bedink toch wat geer vreuger waort
Laet zien tot neet de lèste eindrachsvoonk
In eure boezem is gesmaord.
D’n ingel dee ’t stadswaope hèlt
Zal lachentere es geer ’t mer wèlt
Uuch roeze struie op d’n eindrachsweeg
Daan zal de staar weer vunkele vaan nui leech
Roop daan tesaam: hoera Mestreech
Vivat hoera Mestreech.

’t Is neet gans dudelek wee d’n teks en de meziek gemaak heet! Dao weure 2 naome geneump: Martin Welie en Jos van Haelen! Ouch 1877 es jaor boe-in ’t gemaak is, is neet zeker.

Fons Olterdissen maakde aander wäörd drop en gebruukde ’t es slotleed veur zienen Kemikken Opera ‘De Kaptein vaan Köpenick.’