Om duikboot te wezen
om duikboot te zijn
Moet je bij de kathelieke (blauwe)
verenigd zijn.
En Steegmans mèt z’ne klöppel
en Riga mèt zie biel
Die wèlle us koume liere
wat de tien gebooje zien.
Op 22 juli 1929 braok op de “Zinkwit” ’n staking oet. 1) Oongunstege umstandeghede boe-in gewerk mós weure, slechte betaoling vaan de arbeiders (zoe’n 483 maan) en e conflic euver ’t oontslaag vaan e paar werklui hadde de werklui daotouw aongezat.
In deen tied woedde ‘ne felle strijd tösse de kathelieke vakboond en de socialistiese boond, die alletwie door de directie vaan de Zinkwit neet erkind woorte. Me moch dao gaaroetneet georganiseerd zien, de straof heiveur waor oontslaag!
In ’t begin stoonte de boonde alletwie achter de werklui meh toen besloot de leiding vaan de kathelieke boond “St. Willibrordus” de staking te beëindege. Zie hadde ’t o.a. veerdeg gekrege tot de directie vaan de Zinkwit hunne boond erkinde!
Um de staking te breke repe ze hun lede op um ’t werk op 25 juli te hervatte.
De stakers voolte ziech verraoje! Toen begós Piet Kaanen, hoofbestuurder vaan de kathelieke boond, werkwèllege te roonsele.
Die woorte door de aander arbeiders besjouwd es oonderkroepers en oetgesjolle veur “duikbote”. En noe kint geer d’n teks vaan ’t ierste couplètsje ouch begriepe: die duikbote waore de kathelieke stakingsbrekers!
De “duikbote” höbbe veur hun eige veilegheid weke op de febrik mote slaope zoonder nao hoes te goon. Dat waor te gevierlek, de res vaan de stakers stoont hun jummers op te wachte .
Aalmoezenier Steegmans heet zeker 3 kier ’n mès opgedrage in de kantien vaan de Zinkwit en gans Mestreech spraok dao sjan vaan tot dit gebäörde.
Op 14 september woorte de stakingsbrekers eindelek oonder marechaussee- en pelitiebegeleiing weer nao hoes gebrach. En d’n daag denao weer gebrach en gehaold, en zoe wijer, ederen daag.
Oondertösse gónge de relletjes in Mestreech door en kaome op 16 oktober tot oetbarsting in ’n sjeetpartij, boebij 2 doeje zien gevalle: Deender Mathias Houben en Hubert Beckers. Alletwie gedoed door keugel vaan ‘ne marechaussee.
Noe vraog geer uuch mesjiens aof: “Wat höbbe Steegmans en Riga noe mèt die staking te make en boerum weure ze geneump in dat leedsje?
Steegmans waor aalmoezenier vaan d’n arbeid en naom es zoedaoneg deil aon de besprekinge mèt directie en stakers.
Keplaon Riga waor keplaon in de Slevrouwe en geistelek leier bij de Katholieke Jeugd Centrale. Heer reep op e gegeve momint de hölp in vaan de lede vaan “De jonge werkman” en “De jonge wacht” um de werkwèllege te begeleie es “morele” steun bij ’t bringe en hole vaan en nao de Zinkwit.
Of de steun louter moreel waor en z’ch neet oetgebreid heet tot knókpartije ?
En heet ’t verhaol, wat de runde doog, euver geisteleke die veuropgónge mèt ’t kruus en gevolg woorte door geisteleke en studente mèt klöppele get te make mèt ’t twiede couplètsje?
Mesjiens want volges de peers had keplaon Riga, wie heer de “duikbote” vergezelde, ‘ne stek bij ziech , ‘ne zoegenaomde alpestek. Dat kint geer leze in versjeie gezètte oet deen tied. Wat heer demèt gedoon heet weit iech neet.
Trök nao ’t leedsje! De milledie vaan “Om duikboot te wezen” is aofgekeke vaan e Duits leedsje vaan Willi Ostermann oet 1927, “Rheinlandmädel”.2) ’t Is e soort carnavalsschlager en de Mestreechse meker heet e deil vaan dat refrein genome:
Drum sollt´ ich im Leben ein Mädel mal frei´n,
dann muss es am Rhein nur geboren sein.
Dat leedsje weurt in Köln, aon de Rien en ouch bei us nog altijd gezoonge.
Bronne:
1)“De zinkwitstaking 1929” door stichting De Werkgroep Geschiedenis Arbeidersbeweging Limburg
2) Wikipedia
Geef een reactie