Zoondagsmiddags um twie ore,
trok de Momus door de stad.
Dao kaom ziech ‘n
juffrouw prizzentere,
zoonder kroen
of zoonder wat.
’t Sjijnt ze waor
nog gaar neet bang!
Mer ze waor verlege
veur ‘ne frang!
Stadsstaar Lambriks,
diech weurs keuningin!
Stadsstaar Lambriks,
diech weurs keuningin!

Stadsstaar Lambriks waor de bijnaom¹) vaan ‘n Mestreechse, die “in ‘t leve zaot” wie me dat zoe sjoen zeet.
‘t Leedsje moot aajd zien want d’r weurt nog betaold in frangs.

¹) Volges de euverlievering. Dat wèlt zègke, aw lui höbbe miech dat vertèld en zie hadde ‘t ouch weer vaan hun awwers of groetawwers. Op pepier höb iech hei-euver niks kinne vinde.