Hij zet zijn hoed opzij,
hij gaat mij voorbij!
Hij kijkt me niet meer aan
En de liefde is gedaan.
En hij wil niets meer van mij weten,
En hij verkleurt als hij mij ziet!
Hij is de liefde gans vergeten
En hoe dat komt, ja dat weet ik niet!

’n Aajd vastelaovendsleedsje oet de 19e iew, toen de Mestreechtenere same mèt de Hollandse piotte vastelaovend vierde. Veur miejer oetlègk kiek beveurbeeld nao “Ach God waar mag mijne minnaar wezen” of “En jij moet niet zo draaien”.